Maar ze heeft wel twee gezichten meer.
En het simpele feit dat die gezichten er zijn, is een grote stap. Vroeg of laat groeit het verlangen bij de burger om op zijn minst één van die gezichten (Voorzitter van de Europese Raad, Voorzitter van de Commissie of de Hoge Vertegenwoordiger) rechtstreeks te kunnen verkiezen.
Of ze nu leven uit een eurosceptisch of een eurofiel land – maakt niet uit. Niemand kan toch tegen democratie zijn? En zodra we iemand hebben op Europees niveau die rechtstreeks verkozen is, wordt haar of zijn prestige zo groot dat die kibbelende staatsleiders die enkel aan hun eigenbelang denken, er niet om heen kunnen.
Om ter saaist 