Goede maatschappelijke satire is vaak zo tenenkrommend goed juist ómdat het zo dicht tegen de werkelijkheid aan zit.
Neem het parasitaire yuppenstel Joris en Monique, een creatie van Koefnoen uit 2005 (kritiek op de “graaicultuur”-mentaliteit bestond dus blijkbaar ook al vóór de kredietcrisis losbarstte). In onderstaand fragment ontdekken ze tot hun verontwaardiging dat de kinderopvang iedere avond sluit en dat ze dan tot de volgende ochtend zelf voor hun kind moeten zorgen:
Over the top? Niet in het Nederland van 2009, blijkt uit de Volkskrant vandaag. Joris en Monique brengen ook wel eens een dagje op het strand door:
‘Reddingsbrigade wordt oppascentrale’
DEN HAAG – De posten van de Reddingsbrigade Nederland worden steeds meer een kinderoppascentrale. ‘Het interesseert ouders soms bar weinig dat hun kind een paar uur bij ons zit te wachten op zijn of haar ouders’, vertelt directeur Raymond van Mourik van de Reddingsbrigade Nederland zaterdag.
[…]
Van Mourik heeft verscheidene voorbeelden van ouders die het de normaalste zaak van de wereld vinden dat de posten van de Reddingsbrigade er ook zijn om op kinderen te passen. Dan is het kind al uren bij ons en komen de ouders om 5 uur langs om te kijken of hun kind er is en dan is de reactie naar het kind: ‘En, heb je een leuke dag gehad?’
Om ter saaist 