Het overkomt me steeds opnieuw: je vraagt als Vlaming ergens in de Randstad om hulp of inlichtingen in supermarkt, afhaalchinees of pizzeria, en je krijgt antwoord in het … keurig Engels. Waarop ik telkens insisteer dat ik echt wel Nederlands spreek :-).
Probleem: de jonge nieuwe Nederlanders (Turken, Marokkanen, Chinezen, Surinamers…) kijken geen Vlaamse TV meer! Anders dan de vorige generaties die maar keuze hadden uit een handjevol zenders en willens-nillens wel eens bij VRT of de voorganger BRT(N) moesten passeren, verdrinken ze nu in een aanbod van Nederlandse bodem én van land van ouders of grootouders.
Vlamingen hebben ze nog nooit gehoord of gezien… en dus denken ze bij een Vlaams accent… “Goh, weer zo’n buitenlander!“.
(Het ligt dus echt niet aan jou, Mich!)
Om ter saaist 
Ook als Nederlander kan je niet langer in de Randstad terecht.
Ik ken een hoop Nederlands Brabantse en Limburgse vertalers die niet langer als vertaler zijn gewenst door de Randstedelingen omdat hun vertalingen als… te Vlaams worden ervaren.
In de Randstad spreekt men al lang geen Nederlands meer. Wat zou je dan als Vlaming met z’n keurig Vlaams nog begrepen worden…
🙂
Ik vraag me soms toch af wat je in een grootstad of in de randstad doet als je nu enkel Nederlands kent. :-s Gebarentaal? Gelukkig heb ik wel een aantal talen in m’n kopje.
In Scheveningen (Den Haag)
– Een warme choco aub
– Een wat?
– A hot chocolate please…
Erg he…
Ook ‘colatje’ kennen ze niet…
@Sereniteit: Dat verhaal lijkt mij écht heel erg onwaarschijnlijk… (we hebben het toch over vertalers he, niet over tolken?)
@Benjamin: Een choco heet in Nederland chocomel (een merknaam die tot officieel woord is geworden, gelijk sellotape of (alleen in Vlaanderen) kodak). Een colaatje heet ook in Nederland gewoon colaatje, alleen wordt in het standaard-Hollands de ‘t’ versmolten met de ‘j’ tot een harder aangeblazen ‘j’-klank. Maar het (echte) plat Haags is daar nu net weer een uitzondering op: daarin worden de t en de j apart uitgesproken net als in het Vlaams. Vreemd dus dat je niet verstaan werd! Misschien was het weer een allochtoon… 😉
@hidh:
Ik had het inderdaad over vertalers – ik zit zelf al meer dan tien jaar in de vertalerswereld (grote vertaalburaus) en heb wat Nederlands betreft al een en ander meegemaakt.
De grote bedrijven vragen steevast zowel een Vlaamse als Nederlandse tekst, zeker als het om een commerciële tekst gaat. Bij een technische tekst is de tweeledige vertaling doorgaans niet vereist.
Enkele keren per jaar krijg ik van (niet-Benelux-)klanten wel de vraag wat nu eigenlijk het verschil is tussen Vlaams en Nederlands. Dan volgt doorgaans een lange uitleg…
Ja, maar nu heb je het, meen ik, over Vlamingen die naar het Nederlands vertalen. Daarnet ging het over (Nederlandse) Brabanders en Limburgers die naar het Nederlands vertalen en door randstedelingen als “te Vlaams” zouden worden ervaren. Dát lijkt me nog steeds onwaarschijnlijk.
Dat een Vlaming anders Nederlands schrijft dan een Nederlander lijkt me evident, en dat dat bv in de reclamewereld (waar het “gevoel” dat de tekst oproept cruciaal is) dus een factor is ook. Ik ken trouwens ook broodschrijvende Nederlanders wier teksten in Vlaanderen altijd worden nagelopen.
Wel Hidh
Het was echte Hollandse nochtans. Mja, ik was misschien gewoon onverstaanbaar 😛
Ik kan Vlamingen vaak slecht verstaan (ik woon in Belgie, als Nederlander), en dat is erg lastig en beschamend. Vooral op lawaaierige feestjes moet ik dan 3 x vragen wat ze bedoelen, waardoor men denkt dat ik de veel gedronken heb …:(
Ik vind dat veel Vlamingen trouwens een sterk accent hebben. Geen probleem natuurlijk, mits ze dan ook over ABV beschikken. En dat is meestal niet het geval.