“Dawn Chorus“, zo noemen ze in het Engels het ochtendlijk fluitconcert dat straks weer begint met de lente.
Het is ook de titel van een videoproject van ene Marc Coates, waarvan je hierboven een extract ziet. Een beetje bevreemd door het filmpje?
Het is nochtans simpel: laat mensen (amateur-koorleden in dit geval) een 16 keer vertraagde vogel-geluidsband nazingen, versnel dat weer 16 keer, en je hebt een perfecte vogelimitatie. Enig nadeel: je moet verdomd lang zingen eer je iets behoorlijks bij elkaar hebt. Luister naar een stukje origineel (vanop de website van The Guardian):
[odeo= http://odeo.com/audio/9780933/view%5D
Update: of probeer het tweede playertje als het eerste niet werkt:
[odeo= http://odeo.com/audio/9802673/view%5D
Het contrast tussen de alledaagse omgeving van de opname en de versnelde, vogelachtige mimiek en motoriek, moet je laten nadenken over mens en natuur. Of zoiets. Meer info: het project , de tentoonstelling en het originele filmpje.
Oh ja, voor de kenners: ’t is dus een geelgors (maar dat wist ik ook alleen maar door de vertaling 🙂 ).
Om ter saaist 